Biyolojik Desülfürizasyon Ünitesi

Biyo-desülfürizasyon, sülfür içeren bileşenlerin mikroorganizmalar kullanılarak çevresel sistemlerden veya endüstriyel tesislerden uzaklaştırılması anlamına gelir. Bu süreç, genellikle su veya atık gazlardaki sülfür bileşenlerini, belirli bakteri türleri tarafından çeşitli biyolojik reaksiyonlar aracılığıyla indirgenmesi veya dönüştürülmesi yoluyla gerçekleştirilir. Biyo-desülfürizasyon üniteleri, genellikle endüstriyel tesislerde gaz arıtma veya atık su arıtma sistemlerinde kullanılır.

Biyo-reaktör: Sıvı fazındaki sülfür bileşenlerini temizlemek için kullanılır. Atık suların içindeki sülfür bileşenleri, özel olarak seçilmiş mikroorganizmalar tarafından metabolize edilir veya dönüştürülür. Bu reaktörler genellikle belirli bir sıcaklık, pH seviyesi ve diğer koşulları sağlamak üzere kontrol edilir.

Biyo-desülfürizasyon, geleneksel kimyasal metotlara göre çevre dostu bir seçenek olarak kabul edilir, çünkü genellikle daha düşük enerji tüketir ve daha az atık üretir. Ayrıca, süreç doğal mikroorganizmaların kullanılmasına dayandığından, genellikle daha sürdürülebilir bir çözüm olarak değerlendirilir.

Kimyasal Desülfürizasyon Ünitesi

Kimyasal desülfürizasyon ünitesi, genellikle fosil yakıtlardan kaynaklanan sülfür dioksit (SO2) gibi gazları azaltmak veya gidermek amacıyla kullanılan bir tesis veya sistemdir.

Bu üniteler genellikle enerji santralleri, rafineriler ve diğer endüstriyel tesislerde bulunur.

İşte kimyasal desülfürizasyon ünitesinin temel bileşenleri ve işleyişi hakkında genel bilgiler:

1. Sorbent Enjeksiyon Sistemi

Kimyasal desülfürizasyon ünitesi, genellikle kireçtaşı (kalsiyum karbonat), kireç (kalsiyum oksit) veya soda külü (sodyum bikarbonat) gibi kimyasal maddelerin enjekte edildiği bir sistemi içerir.

Bu sorbent maddeler, gazın içindeki sülfür dioksiti absorbe ederek kalsiyum sülfat veya diğer çözeltiler oluşturur.

2. Reaktör veya Absorpsiyon Kulesi

Gaz, sorbentle temas etmek üzere bir reaktör veya absorpsiyon kulesine yönlendirilir.
Bu kule, sorbentin gazdan sülfür dioksiti emmesini sağlar.

3. Oksidasyon ve Kimyasal Reaksiyonlar

Absorpsiyon kulesinde, sülfür dioksit ve sorbent arasında kimyasal reaksiyonlar gerçekleşir.

Bu reaksiyonlar, sülfür dioksitin absorbe edilerek daha az zararlı bileşiklere dönüştürülmesini sağlar.

4. Kontrol ve İzleme Sistemleri

Süreç, otomasyon ve kontrol sistemleri tarafından sürekli olarak izlenir ve kontrol edilir.

Bu, sistemdeki değişikliklere hızlı bir şekilde tepki verilmesini sağlar.

5. Çökelti Ayırma veya Filtreleme

Reaksiyon sonucunda oluşan çözeltiler, genellikle bir çökelti ayırma birimi veya filtreleme sisteminden geçirilir. Bu adım, temiz gazın atmosfere salınmasını sağlar.

6. Çamur İşleme

Eğer çökelti veya filtre tortusu oluşmuşsa, bu materyal genellikle çamur işleme tesislerine yönlendirilir. Çamur işleme adımları, atık miktarını azaltmak ve bertaraf etmek için önemlidir.

Kimyasal desülfürizasyon, sülfür dioksit emisyonlarını kontrol etmek ve düşürmek için etkili bir yöntemdir.

Bu tür bir ünite, özellikle kömür veya petrol gibi sülfür içeren yakıtların kullanıldığı tesislerde yaygın olarak kullanılır.

Çevresel düzenlemelere uyum sağlamak, hava kalitesini artırmak
ve çevresel sürdürülebilirlik hedeflerini karşılamak için bu tür bir teknolojinin benimsenmesi yaygın hale gelmiştir.

Koku Giderim Ünitesi

Koku giderim üniteleri, endüstriyel tesislerde veya atık su arıtma tesislerinde oluşan rahatsız edici kokuların kontrol altına alınması için kullanılan sistemlerdir.

Bu üniteler, genellikle havadan uçucu organik bileşenleri (VOC’ler) veya diğer koku oluşturan maddeleri gidermeyi amaçlar.

Koku giderim üniteleri, çeşitli teknolojileri içerebilir ve koku kaynağının türüne, konsantrasyonuna ve çevresel koşullara bağlı olarak farklı yöntemler uygulayabilir.

İşte koku giderim ünitelerinde sıkça kullanılan bazı teknolojiler:

1. Aktif Karbon Filtreleme

Aktif karbon, koku oluşturan maddeleri adsorbe ederek ortam havasını temizler. Aktif karbon filtreleri genellikle havalandırma sistemlerine entegre edilir ve hava akışı içinden geçirilir.

2. Biyo-filtreleme

Biyolojik bir süreç olan biyo-filtreleme, mikroorganizmaların koku oluşturan maddeleri metabolize etmelerini sağlar. Bu sistemde, özel olarak seçilmiş bakteri veya mantarlar kullanılır.

3. Kimyasal Absorpsiyon

Kimyasal absorpsiyon, koku oluşturan maddelerin kimyasal olarak reaksiyona girdiği bir süreçtir. Bu, özel kimyasal maddelerin kullanılmasını içerebilir.

4. Ozonasyon

Ozon gazı, koku oluşturan maddeleri okside ederek ortam havasını temizler. Ozon, özellikle VOC’lerin giderilmesinde etkili bir yöntemdir.

5. Termal Oksidasyon

Termal oksidasyon, yüksek sıcaklıklarda koku oluşturan maddeleri yakan bir süreçtir. Bu yöntem, özellikle endüstriyel tesislerde kullanılır.

6. Hava Yıkama Sistemleri

Hava yıkama sistemleri, kirli havanın temiz su ile yıkanarak koku oluşturan maddelerin uzaklaştırılmasını sağlar.

Koku giderim üniteleri, çevre düzenlemelerine uyum, işçi sağlığı ve güvenliği, komşu bölgelerdeki rahatsızlığın azaltılması ve genel hava kalitesinin iyileştirilmesi gibi nedenlerle yaygın olarak kullanılır.

Seçilen teknoloji, koku kaynağının özelliklerine ve uygulama gereksinimlerine bağlı olarak belirlenir.

Son Çalışmalarımız